Imię: Gatto [tłum.wł: Kot]
Nazwisko: Falcano
Przezwisko: Kot, Skrzat,Nekoś
Rasa: Kotołak
Wiek: 18 lat
Stanowisko:Chory
Orientacja: Bi
Choroba: Zanik pamięci krótkotrwałej, rozdwojenie jaźni[obie choroby łączą się ze sobą] wczesne objawy shizofrenii, wahania emocjonalne.
Czego się boi: Jego największym lękiem jest lęk przestrzeni. Obawia się zbyt wielkich,wszechstronnych pomieszczeń, a nawet bezchmurnego nieba. Dla niego świat jest po prostu za duży. Zdecydowanie woli mniejsze przestrzenie,korytarze,małe pokoje.
Słabość: Jest chorowity nie tylko jeśli chodzi o problemy psychiczne,ale i fizyczne.Ma poważną anemię i często zdarza mu się tracić przytomność lub omdlewać.
Lubi: Mimo wszystkich jego słabości,oddzielających go od społeczeństwa lubi poznawać nowych ludzi i ma wręcz słabość do zwierząt,nie tylko tytułowych kotów.Ma również dziwną słabość do zapachu krwi i kawy.
Nie lubi: Samotność to nie jest rzecz dla niego.Zostając sam dostaje obłędu,a jego wczesna schizofrenia daje o sobie znać.Najbardziej dokuczliwe jest jednak rozdwojenie jaźni.
Grupa krwi: 0Rh+
Umiejętności/specjalna umiejętność: Rzeczą dość charakterystyczną dla jego rasy,a wyróżniającą wśród innych jest kocia sprawność fizyczna.Umiejętnie i wysoko skacze i szybko biega,oraz wolno się męczy.Jego umiejętnością specjalną jest zdolność rozumienia mowy zwierząt.
Wygląd: Gatto jest białowłosym, bladym chłopakiem. Ma intensywnie błękitne,kocie oczy ze skurczonymi źrenicami.Mierzy 163 cm. wzrostu, więc jak na swój wiek jest niski.Charakterystycznymi cechami jego wyglądu są białe uszy i puszysta,kocia kita.Jest szczupły. Można by powiedzieć że wręcz chudy. Jego waga waha się między 40-42 kg.| Kolor włosów i kocich części ciała zmienia się,kiedy Gatto dostaje rozdwojenia jaźni.
Rodzina: W przeszłości miał starszego brata i rodziców. Niestety zginęli w wypadku,czego sam Gatto nie żałuje. Pochodził z patologicznej rodziny i był często wykorzystywany..na różne sposoby przez brata lub ojca.
Charakter: Kiedy nie ma psychicznych ''objawień'' jego naturalną cechą charakteru jest uprzejmość. Jest przyjazny,miły i gadatliwy. Często jednak bywa nieśmiały i ma bardzo niskie poczucie własnej wartości. Nie trudno wyprowadzić go z równowagi,lecz zazwyczaj negatywne emocje w miarę możliwości kontroluje.
Najbardziej uciążliwą i niebezpieczną chorobą u Gatto jest rozdwojenie jaźni. Włosy i kocie futro zmienia barwe z białej na czarną, a kolor oczu nabiera barwy szkarłatu. Charakter chłopaka przewraca się do góry nogami. Jest opryskliwy,chamski i nierzadko agresywny. Takie ''objawienia'' na szczęście trwają długo, a dziwnym lekarstwem przyspieszającym powrót do normalności są jego ulubione zapachy.
Uznajmy,że w zasadzie Gatto jest raczej przyjemnym,lecz dość tajemniczym typem. Chodzi własnymi drogami,jak to koty mają w zwyczaju.Można by powiedzieć że kotołak ma duże braki w jakichkolwiek uczuciach. Nigdy nie był zakochany. Nie posiadał również nikogo bliskiego, a jego rodzina była jedną wielką patologią.Te braki miały duży wpływ na choroby psychiczne chłopaka i ukształtowały go w taki,a nie inny sposób. Jeśli kiedykolwiek chciałby nadrobić braki w emocjach musiałby się bardzo postarać.
[Witam i o wątek pytam.]
OdpowiedzUsuńPantera wałęsała się po korytarzach i oglądała tabliczki na drzwiach. Większości pacjentów nie znała, lecz jedna rzuciła jej się w oczy.
OdpowiedzUsuń- Gatto Falcano. - Przeczytała na głos. Czyżby to był ten biały kotołak, którego poznała pierwszego dnia ? Usiadła naprzeciwko drzwi wlepiając wzrok w tabliczkę. Musiała trochę pomyśleć nim zdołała przypomnieć sobie szczegóły jego osoby. W końcu miękką łapą "zapukała". Właściwie to próbowała zapukać, ale poduszki łap jej to uniemożliwiły. Zastanowiła się chwilę po czym przejechała pazurami po drzwiach. Ups.. Zostaną ślady. Wzruszyła kocimi barkami z nadzieją, że chłopak nie będzie miał jej tego za złe.